Hayatın hızlı akışı içinde, çoğu zaman bir şeylere yetişmeye çalışırken kendimizi unutuyoruz. Başardıklarımızı küçümsüyor, eksiklerimize odaklanıyor, hep daha fazlasını istemekle meşgul oluyoruz. Oysa kendinden memnun olmak, ne kibirle ne de tembellikle açıklanabilecek bir duygudur. Gerçek bir iç huzur hâlidir.
Kendinden memnun olmak, kusurlarını bilip onlarla barış içinde yaşamak demektir. Eksiklerini görmek ama sırf eksiksiz olmak uğruna kendini paralamamaktır. "Ben buradayım ve olduğum hâlimle değerliyim," diyebilmek, hayatın yükünü hafifleten güçlü bir iç sestir.
Elbette gelişime kapalı olmak, "Böyleyim, değişmem," demek değil. Aksine, kendinden memnun olan kişi, değişimi de bir tehdit değil, doğal bir süreç olarak görür. Kendine şefkat gösterir, hatalarından öğrenir, ama kendi varlığını asla değersiz hissetmez.
Bugün aynaya baktığınızda, gözlerinizin içine sevgiyle bakabiliyor musunuz? Eğer cevabınız evetse, kendinizden memnunsunuz demektir. Ve inanın bana, bu dünyada sahip olunabilecek en kıymetli duygulardan biridir.
