O, başkan değildi. O, başkan yardımcısı değildi. Yönetim Kurulu üyesi değildi. O, çalışanda değildi.
Yani hiçbir görevi yoktu. Her sabah Ak Parti Adana İl binasının önünde sanki bir görevli veya görevi var gibi oturur beklerdi. Hatta daha önceki il Binalarının önünde de beklediğini biliyoruz.
O, Şevket Hırçın kardeşimizdi. Şevket kardeşimiz, garibandı, mazlumdu. Kişi ve kişilere saygılıydı. Partinin giriş kapısında oturduğu yerde yöneticileri gördüğü zaman hemen ayağa kalkar “Hoş geldin başkanım” derdi.
Partinin gönüllüsü idi, gönüllü nöbetçisi idi, bir manada bekçisi idi. Hani garip kimselerin insanların yanında bir kıymeti yoksa da, Allah’ü Tealanın katında değeri büyüktür.
Hani benimde yakınan tanıdığım Merhum Şevket kardeşimiz için, bir arkadaşımızın ya merhum Partinin kaç yıldır acaba manevi bekçisi miydi?
Bu sözden sonra, kendi kendime düşünürken acaba Şevket kardeşte veli miydi?
Bu konuda biz, bir şey söyleyemeyiz ama. Birçok kişi bu arkadaşa maddi olarak yardımcı olmaya çalışıyordu.
Bir mesaj geldi Melehat hanımdan, Şevket Hırçın kardeş kalp krizi sonrası vefat etmiş. Böylece Şevket; Bu Dünyadaki yaşamını bitirmiş, bir sonraki hayat için, Ruhunu Allah’a teslim etti.
Ak Parti yöneticileri insana değer veriyor, bunu da zaten gösterdiler. Zaten partiye her gelen onu tanırdı. Milletvekilinden, İl Başkanından, İl Yöneticilerinden daha birçok kişinin hafızasında vardır.
Hafızasında olanlardan da, bundan sonra geride kalan ailesine sahip çıkmalarıdır.
“Gariplerin dost ve yardımcısı Allah ve Resulüdür”
Bu Dünya hayatında, “Garibim diye yüzüme bakan yok” diye içinden geçiren ve söyleyenlere sahip çıkanlara selam olsun.
Bu Dünya hayatında, “ Garip, gurabaya” aç mısın, susuz musun” diyen soranlara selam olsun.
Gariplerin kıymetinin bilinmesi dileğiyle.