Hz. Mevlana diyor ki; “Dostlarını daima vefa ile hatırla. Arayan sen ol , bulan sen, tanıyan sen ol , kucaklayan yine sen. Kula vefası olmayanın Hakk’a vefası olmaz. Unutma can , sende en iyisi ne varsa dostuna onu ver.”
İnsan davasına sadık olacak bunun yanında ise dostuna da vefalı olacak. Sadakata bir bakalım mı..? Sadakat, Astın üstüne hürmetidir.Sadakat, tebanın devlete hürmetidir. Sadakat, Kulun Allah’a duyduğu hürmetidir. Hani az önce yazdık ya, Vefa diye, Vefa , dostlar arasında olur. Şahsa özel olur vefa.
Vefa , yüce bir haslettir. Vefayı herkeste bulamazsın, zaten bundan dolayı da az bulunur. Az bulunduğu içinde taşıması zordur. Vefa, sahip çıkmak demek değil mi..? Arka durmak, elini taşın altına sokmak değil mi vefa..? İşte az bulunan bir haslettir ondan dolayı.
Vefalı insan; Dostunun kusurunu görür, onu uyarır hatta söyler ama onu terk etmez. O’na arkadaşına vefalı olmalı ama bunun yanında Haktan hakikatten de yana olmalı. Vefasız insan arkadaşına dost olamaz. Vefalı insan arkadaşına yolda yoldaş olandır. İşte burada insan yol arkadaşına ise vefalı olmalı.
İnsan için yol önemli, Kötü yol kaza yaptırır. Yolcu önemli, Oda seni kötü yöne yönlendirmemeli. Vefa ise, daha da önemli..
Kalın sağlıcakla..