Her zaman yazar ve dile getiririz esnaf ekonominin can damarı ve yapı taşları diye. Esnaf ve sanatkarlık mesleği birkaç yıl öncesine kadar babadan çocuklarına geçen bir meslek olarak görülürdü. Çocuklar kutsal olarak gördükleri baba mesleğini icra etmek için can atarlardı.
Ticaretle uğraşanların çocukları okullarını bitirdikleri zaman devletten iş beklemek yerine babasının yanında çalışmayı tercih ederlerdi. Çalışır çabalar hem ekonomiye hemde istihdama katkı sağlayıp baba mesleğini büyütmeye bakarlardı.
Ancak gelin görün ki bu durum artık böyle değil. Artık gençler arasında ‘devlet dairesine girmek’ düşüncesi daha ağır basmaya başladı. Günümüzde esnaf ve sanatkâr olmayı seçen, baba mesleğini icra etme eğiliminde olan genç sayısı hızla azalıyor. Anlayacağınız uzun yıllardır devam eden köklü ticaret anlayışı bitiyor
Esnaf ve sanatkar çocuklarının baba mesleğine rağbet etmemeleri sonucu bir çok meslek yok olma tehlikesi ile karşı karşıya. TESK’in bir araştırmasına göre; baba mesleğini devam ettirenlerin sayısı yüzde 36’lardan yüzde 11’lere kadar gerilemiş.
Yani baba mesleğini devam ettirmek tamamen unutulmuş durumda. Baba mesleğini devam ettirmek sanayide yüzde 11’e, ticari kesimde yüzde 36’dan 13’lere kadar gerilemiş. Günümüzde baba mesleğinde gelecek görmedikleri için başka mesleklere yöneliyorlardı.
Gençlerin baba mesleklerini tercih etmemelerinin başında, geçimlerini sağlayacak güvence olarak görmüyorlar. Bundan dolayı da baba mesleklerini devam ettirmek istemiyorlar.
Bunu tersine çevirmeliyiz. Esnaf olmak daha cazip hale getirilmeli diye düşünüyorum.
Sağlıkla kalın