AYBÜKE’NİN ARDINDAN

Batman’da kahpe PKK’lı hainler tarafından şehit edildi Aybüke öğretmen.
Türkiye’yi gözyaşına boğdu. Geride kalanlara güzel örneklerle dolu bir yaşam bıraktı Aybüke öğretmen. İsmini öğretmenlik yaptığı okula verdiler.
Küçük yaştaki Batmanlı kızların erkenden evlendirilmelerinin önüne geçmek için onlara müzik kursu verip hayata bağladığı da ölümünün ardından duyuldu. Ne güzel insandı, ne güzel öğretmendi. Mekânı cennet olsun diyoruz.
Aybüke öğretmenin şehit edilmesinin ardından büyük ozan ve değerli şahsiyet Ozan Arif muhteşem bir şiir yazmış. Aslında Ozan Arif her şeyi şiiriyle anlatmış. Bu şiiri okuyucularımla paylaşmak istiyorum.
ŞEHİT.' ŞENAY AYBÜKE ÖĞRETMENİMİZE
Ey Aybüke...Aysultan; Kader deyip geçmek zor! Kader kader tamam da, bu şekilde göçmek zor! Kader mi, kahpelik mi bunu bile seçmek zor! ......Sen erken kurban olmuş, henüz körpe kuzusun, ......Sen benim ülküdaşım, Sen şehit Türk kızısın... Düşünsene Aybüke öğretmen oldum derken, Ne kadar sevinçliydin oralara giderken! Şehitler kervanına erken katıldın erken... ......Uğrunda güneş batan hilâller yıldızısın, ......Sen benim ülküdaşım, Sen şehit Türk kızısın... “Ora vatan değil mi? elbet giderim „ dedin, Bu vatanı sevmenin bedelini ödedin! Hizmetine karşılık kahpe kurşunlar yedin, ......Kargaların oyduğu bu Milletin gözüsün! ......Sen benim ülküdaşım, Sen şehit Türk kızısın… Söylediğin türküyü dinlerken dondum bir an! Bu kadar mı insanı haklı çıkartır zaman!.. Evet sana kıyanda ne din varmış ne iman... ......Sen ise ehl-i vatan, Türk‘ün güler yüzüsün, ......Sen benim ülküdaşım, Sen şehit Türk kızısın... Demişsin ki Aybüke; “Ne kadar korkarsan kork, Ölüm bu gelecekse yapılacak bir şey yok..„ Çok haklısın be kızım, çok haklısın inan çok! ......Belli ki imanınla kaderine razısın, ......Sen benim ülküdaşım, Sen şehit Türk kızısın... Ülkücüydün Aybüke, bu yanını görmezler! Eteğine laf eder, bu konuya girmezler! İnan onlara kalsa şehitlik de vermezler! ......Halbuki sen şehitler ocağının közüsün, ......Sen benim ülküdaşım, Sen şehit Türk kızısın... On beş temmuz da ölsen kıymetin bilinirdi! O zaman senin için tam şehit denilirdi! Ne arkandan laf olur, ne hakkın yenilirdi! ......Ama bugün bak üç-beş zındığın sakızısın! ......Sen benim ülküdaşım, Sen şehit Türk kızısın... Bırak, olsun, aldırma, Seni bilen biliyor, Senin acın Milletin ta bağrını deliyor, Bak rengi tazelendi, bak ay-yıldız gülüyor, ......Artık sen o bayrakta beyazsın, kırmızısın, ......Sen benim ülküdaşım, Sen şehit Türk kızısın... Ne zaman ki Türklerin, düşmanları azmıştır, Onlar ancak hep kendi kuyusunu kazmıştır!.. Çünkü Türk tarihini, kanı ile yazmıştır, ......Sen benim Milletimin alnındaki yazısın, ......Sen benim ülküdaşım, Sen şehit Türk kızısın... Sen ki kara talihi seçerek giden yavrum, Kefenini eliyle biçerek giden yavrum, Meleklere karışıp uçarak giden yavrum, ......Her Türk senin ismini yüreğine kazısın, ......Sen benim ülküdaşım, Sen şehit Türk kızısın... Söz verenler sözünü acaba neden tutmaz? Artık boş boş nutuklar, bu Arif‘i avutmaz!.. Türk olan şehidini unutturmaz, unutmaz! ......Sen Türk‘ün bağrındaki unutulmaz sızısın, ......Sen benim ülküdaşım, Sen şehit Türk kızısın... (Ozan Arif)