Dün akşam televizyonları izler iken yüreğim parçalandı. Bir kız çocuğu KPSS sınav yerine son dakikada yetişiyor ve bir dakika fark ile kapılar kapandığı için sınava alınmıyor. Ağlıyor, parçalanıyor kapının önünde.
Yürek dayanmaz. Elbette sınavların kuralları var. Bu kuralların neler olduğu da daha önceden kamuoyu ile sınava giren öğrenciler ile paylaşılıyor. Herkes biliyor kuralları. Bu kuralı bildiğimize göre kurala uymak durumundayız. Burası tartışılmaz bir gerçek.
Bir saat daha önce kalkacağız. Akşam yatmadan tüm sınav evraklarını hazırlayacaksın. Sabah erkenden kalkıp evraklarını kontrol edip gideceğin okul yerini ayarladığın için süreyi de dikkate alarak sınava yetişeceksin.
Bütün bunlar öğrencilerin yapması gerekenler. Yapmadıklarında böyle ağlayarak, sızlayarak sınav kapısından dönerler ve ardından bir yılları araya gider, heba olur.
Hoş, sınava girip aldıkları puanlara rağmen bir yerlere yerleştirilmeyen insanlar yok mu?
Bekledikleri süre içinde kendi branşlarından memur alınmaması veya alınsa da çok az sayıda memur alınması nedeniyle işe yerleşemeyenleri de düşünecek olur isek KPSS’nin bir adet yasak savma gibi sınav olduğunu söylemekte çok sakınca görmüyorum.
Yine de sınav var ise sınavların kurallarına uymak durumundayız.
Benim öğrenciliğim yıllarında lisede derslerden sınava gireceğimiz gün sabah erken kalkar dersleri bir gözden geçirirdik. Sınav öncesi anlamadığımız yer olursa arkadaşlar ile birlikte kritik yapar, eksikliğimizi onlardan yani birbirimizden öğrenirdik. ÖSYM sınavlarının tek aşamalı olmasından kaynaklı, dershane ve yardımcı kitaplar olmaksızın okul bilgileri ile sınava girer ve sınav yerlerini de hiç kaçırmazdık.
Şimdiki öğrenciler ellerindeki cep telefonları ve laptopları sayesinde dünyayı doluşarak kendi söküklerini dikemiyorlar!
Daha çok ağlayan kız çocuğu, kapıyı tekmeleyen erkek öğrenciyi görürüz. Görmeye de devam ederiz. İş imkanlarının artık yok denilecek seviyeye geldiği bir ortamdayız. İş yok, aş yok. Para ise hiç yok…
KPSS sınavı da işe yaramaz noktada duruyor karşımızda. Bitirdiğiniz okula bağlı yapılan tercihler ile az sayıda genç iş buluyor. İşsizlik diz boyu…
O halde ağlamak istemiyor isek aklımızı başımıza almak durumundayız. Yine de o görüntüleri görünce üzüldüm. Keşke bunlar yaşanmasa…
Daha güzel bir Türkiye özlemiyle…