Bursa Anakent Belediye Başkanı Mustafa Bozbey, yeğenini bir birimin yönetim kurulu başkanı yapınca, Adana’dan dellendik! Genel Başkan Özgür özel, daha kaç gün önce kibirden uzak durulmasını, seçmenin oyunun “ödünç” olduğunun unutulmaması gerektiğinidememiş miydi? Ayrıca “kendi evlatlarımızı, yakınlarımızı birtakım makamlara getirme, yandaşlarınızı zengin etme fırsatı yakalamadık arkadaşlar, biz tarihin akışını değiştirme fırsatı yakaladık” sözlerini duymayan mı kaldı ki?
“Belli ki Bursa Anakent Belediye Başkanı söylenenleri duymamış” dedik! Sonra bir baktık ki; Bursa’da olanının gözünü seveyim, burnumuzun dibindeki, yıllardır ilk kez Chp’ye geçen Belediyede, “şu an alım yok” denmesinde karşın milletvekilinin kardeşi, ardından başkanın yeğenleri (yeğeni değil/ yeğenleri) kendilerine uygun yerler bulmuş bile!
Genel Başkan Özel, “yakınlarımızı birtakım makamlara getirme, yandaşlarınızı zengin etme fırsatı yakalamadık” dememiş miydi? Milletvekilinin kardeşi, başkanın yeğenleri… Ne güzel değil mi; her yer seçilene, seçilenin yakınlarına, yanındaki bürokratına… Dahası var mı, varsa kimler şu an bilinmiyor, ancak yakında onların izleri ortaya çıkar; inanın!
İl Başkanı Anıl Tanburoğlu’nun bu konuda duyarlılık göstereceğini, belediye başkanlarına Genel Başkan Özel’in sözlerini anımsatacağını düşünüyorum! Birkaç gün önce “parti olarak bu tür uygulamalara karşıyız, yalnız Adana’da değil, başkaca illerde de bu tür görevlendirmeler söz konusu oldu, bütün bunlar CHP Genel Merkezi’nin almış olduğu ilke kararlarının dışına çıkılmadır” sözünü başkan Tanburoğlu’ndan duymuştum! 31 Mart başarısının sürekliliği bu “kayırmacılıkla” bir yere tutunamaz, varlığını gösteremez, ayrıca geçmişte yaşanmıştı; umudu darmadağın eder, biliyoruz!
xxx
Yalın Kılıç Kitapevi…
Yalın Kılıç’ın bir doğa sever olduğunca, çocukları sevdiğini de biliyorum. Horzum Yaylası’nda başlattığı “iki kuş lastiği getirene bir kitap” kampanyasıyla, çocukların kitapla tanışmasını sağlarken, bir yandan da kuşların özgürlüğüne yaptığı katkıyı, bunun basına yansıdığını dün gibi anımsıyorum. Onbeş/ yirmi metrelik bir dükkanı kitaplarla donatmış, her tür kitap alış/ verişini “dönüşümlü” olarak çocuklara bırakmış, sonra da “biliyorum, şimdi bana bu Yalın deli mi ne, diyorlardır; olsun, desinler, çocuklar seviniyorlar ya, çocuklar kitap okuyor ya” demişti! Işıklarda uyusun…
Kozan’da, Cumhuriyet Mahallesi’nde, eski yapılı evlerinin kullanılmayan odalarını kitapevine dönüştürmüş, ülkemizdeki birçok kitapevinden daha da bol yapıtı okurlarına açmıştı! Orayı “herkesin” bilmesini, kendi “yeri” gibi saymasını, kitapları korumasını, okurların okumadıkları kitapları getirmesini, herkesin yararlanacağı bir yer olmasını öyle çok istemişti ki… Yaşamı yetmedi, tüm yapacakları için. Öğrendiğime göre, Yalın Kılıç’ın kardeşi ile yeğenlerinden biri ilgileniyormuş.
Bu konuya duyarlılık göstereceğine inandığım, Kozan Belediye Başkanı Mustafa Atlı bu tür bir kültürel gelişmeye destek olacaktır diye düşünüyorum… Yalın Kılıç kitaplığı aranarak bulunabilecek bir varsıllık değil! Bugün, dargelirli yurttaşların ne kendileri, ne de çocukları kitap alacak güçte hiç değil! Şu an ilgilenenler ne düşünüyor bilmiyorum, ancak buradan daha çok kişinin yararlanmasını yararlı bulacaklardır. Belediye olarak, örneğin parklardan birinin içine yaptıracağınız, “yöreye uygun” yapılı bir ortamda, ya da belirlediğiniz bir başka alanda başına koyacağınız bir kişi ile okurları olduğunca, Yalın Kılıç’ı da çok sevindirirsiniz. Üstelik Kozan’da buna büyük gereksinim var…
