Aniden içimizde bir hırsla başlayan zarar verici bir duygudur. Genelde altında o ana ait olmayan başka duygular yatan öfke doktorlara en sık başvuru sebeplerindendir.
Hep merak ettiğim konulardan biridir öfkemizi neden genelde sevdiklerimize gösteririz? Mesela sokakta tanımadığımız biri yanlış bir şey dediğinde “Abi olur öyle.” deyip alttan alırken veya kavga eden iki kişiyi görüp “Ya neyi paylaşamıyorsunuz?” dendiğine hepimiz şahit olmuşuzdur. Fakat ailemizden birisinin yaptığı en ufak bir şeye tahammül edemeyip direk öfkeli yaklaşmamızı anlamlandıramıyorum.
Mesela asansör beklerken ufacık bir tartışmadan sonra eşine veya çocuğuna şiddet davranışı gösterebilen birisi aynı durumla komşusuyla karşılaşsa komşusuna yapabilir mi? Bu durumda sokaktaki adamı veya karşı komşusunu aile üyelerimizden daha çok mu seviyoruz da o yüzden mi ona karşı daha toleranslı davranıyoruz. Tabi ki bu şekilde değil, sevdiklerimizin bize değer verdiğini bizi kırmayacağını bildiğimiz için toleranslı davranmıyoruz ve öfkeli anlarda onları kırıyoruz. Sevdiklerimiz öfkeli anlarımızda bize karşılık vermeyebilir, bizi alttan alabilir veya affedebilir ama her öfkeli davranışımızın onların kalbini kırdığını unutmamamız gerekir.
Öfkeli anlarımızda kendimize yapacağımız ufak müdahalelerle öfke duygumuzu yatıştırabiliriz. Öfkelendiğinizde içinizden ona kadar saymak öfke duygusunun yatışmasında işe yarayabilir. Eğer hala öfkeniz yatışmıyor ise bulunduğunuz ortamdan kısa bir süreliğine uzaklaşmak öfkeli olduğunuz anlarda karşınızdakini kırmamak için iyi bir yöntem olabilir. Bulunduğunuz ortamdan uzaklaşırken öfkelendiğiniz kişiye ona değer verdiğinizi söyleyip, bu öfkeli durumun ilişkinizi kötü etkilememesi için ortamdan ayrıldığınızı belirtmeyi unutmayınız. Ayrıca her gün düzenli olarak yapılan sporun, öfkeyi kontrol altına almada gözle görülür bir etkisi vardır.