Türkiye’de sendikacılığın ehil insanların eline teslim edilmediği ne yazık ki acı gerçek olarak karşımızda duruyor.
Devasa bütçelerini rahat bir şekilde tüketen, üyesine sendikacılık anlamında gerekli hizmeti veremeyen, önce ‘ben’ diyerek başlayan ve kendi iç bünyelerinde sorun yaşayarak sürekli muhalefet, kavga modunda olan sendikacılık artık eriyip gidiyor. Yok oluyor.
Yani kaçınılmaz sona doğru yaklaşılıyor.
Sendika üyesi kişilerin sosyal haklarını alamadıklarını ortaya koyan örnekler vererek sendika yöneticisine ‘neden böyle oluyor? Ortada bir sorun mu var?’ diyerek soru yönelttiğimde beni ikna etmesi gereken sendika yöneticisinin ‘siz bilmiyorsunuz’ diye başlayan cümleler kurması sendikacılığın geldiği noktanın aslında bir işareti olsa gerekir.
Dedim ya ‘ben’ diye başlayan ego ile sendikacılık yaparak bir siyasi partinin de arka bahçesi gibi davranıp ardından kendini siyaseten bir yerlere atmaya çalışan yöneticilerin kümelendiği birimler olmuş sendikalar…
Yöneticilerine de ‘sendikacı’ deniliyor.
Sanırım Hükümetlerin de bu olup bitenleri görüp, farkına vararak aldıkları radikal kararlar da bu gelişmelerden sonra yaşanıyor!
Meydanları iş yeri, eylemleri de çalışma hayatının parçası gibi görüp hak arayan, tuttuğunu koparan sendikacılık da kalmadı, o günlerdeki sendikalar da…
Dilim varmıyor ama ‘adı sendika’ diyerek geçiştireceğimiz kimilerinin Hükümete yakın, kimilerinin de Hükümet karşıtlığı tavrı ile üyesine beklediği hizmeti veremeyen, hakkını kopararak alamayan sendikalarımız oluştu maalesef diyorum…
Elbette sendikaların nasıl bir tutum ve davranış içinde olacaklarına karar veren ben değilim. Ben sadece önceki yıllardaki sendikacılık ile bugünkü sendikacılık arasındaki farkın giderek olumsuz anlamda açılıp gittiğinin bir tespitini ortaya koymak istiyorum.
Daha güzeli bulma adına kimsenin de bir gayretinin olmadığını düşünüyorum.
İnşallah temennim odur ki, gün gelir bu olumsuz tavırları ortadan kaldırıp özlenen sendikacılık yapılır, yapılmaya gayret edilir. Böyle olur ise sendikaya işçi sahip çıkar. Şuan sadece çalıştığı yerde iş barışı olsun diyerek zorunlu olarak sendikaya üye olmayı kabulleniyor işçi…
Bunun da herkes farkında sanırım…