ESKİYE ÖZLEM

Nerede o eski bayramlar diye başlamayacağım.
Çünkü yok.
Ama eskiye özlem sadece bayramlarda mı oluyor?
Dostluklar, komşuluklar, aile, ilişkiler
Gitgide yok olmuyor mu?
Her şey maddeleşiyor gibi.
Ruhunu kaybediyor, enerjisi tükeniyor.
Hayat mı zor , insanlar mı?
Geçim mi zorlaştı, tahammülsüzleştik mi?
Kahkahalar azaldı, hastalıklar çoğaldı.
Acaba hastalıklar kahkahalar azaldı diye mi çoğaldı?
Hani şu klasik cümle var ya “ pandemide içime döndüm “
Hayır tatlım içine dönmedin, dönemedin .
Zamanı kaçırırsam diye, her şeyi daha da çabuk tüketmeye başladın.
Ya bir daha eve kapanırsam korkusu ile,  evine yiyecek stoğu yaptın.
En sevdiğin kıyafetleri almaya başladın.
Her yeri gezmek için planlar yaptın.
Yedin, gezdin dolaştın.
Ya bir daha fırsatım olmazsa diye.
Sonra da içime döndüm diyerek kendini kandırdın.
İçine dönseydin eğer; kilo almazdın.
İçine dönseydin eğer, bilinçsizce harcamazdın.
İçine dönseydin eğer, sadece tüketmeye yönelik yaşamazdın.
Sadece ve sadece içine dönen insanlar, zaman geçiyor diye korkmazlar.
Hayatına tıka basa doldurduğun ne varsa korkudan.
Unuttuğun kahkahaları hatırlatacak şeyler aradığından.