Bir söz var; Borç yiğidin kamçısıdır. Malumunuz bu bir atasözüdür.
Nedir anlamı?
Borç bazı insanları teşvik eder. Borçlu insan daha çok çalışır ki, biran önce borçtan kurtulsun.
*
Burada borç derken, vefa Borcu, gönül borcu vardır. Bunların yanında ekonomik olarak borçlanma var ki,
Bu borç önemli bir borçtur. Kişinin çalışması, bir işle uğraşması için borçlandırılır, buda insana motivasyon kaynağı oluşturur, bu kamçı mahiyetinde nitelendirilen sözdür.
*
Borcu olan işini daha ciddi yapar. Borcu olan daha çok çalışır. Borcu olan kişinin sırtında büyük bir yük vardır. Borçlanmak her ne kadar kötü gibi gözükse de, bazen de borç yapılabilir.
Borç bir akittir. Borcun bu kadar ağır bir yükümlülüğü varken,
Birde belediye borçlanmalarına bakarsak, ülkemizde belediyelerin gelirleri merkezden gelen paylar ve kendi öz gelirlerden oluşmakta.
Bunu iyi kullanan belediyeler var, ya bu kaynakları iyi kullanamayıp Borçlanan veya kendilerine borç kalan belediyeler.
*
Belediyeler gelir gider dengesizliğini öne sürerek borçlanma yetkisi istiyor. Belki bu borçlanmaya yasalar müsaade etmiştir. Bir belediye başkanı borçlanma isterken kendi dönemindeki kadar borçlansa, çok borçlandığı zaman zaten hesapta vermiyor, seçim kaybediyor ve kalan borç gelen ekibe de zarar veriyor vatandaşa hizmet gelmiyor.
Belediye meclis üyeleri borçlanma yetkisi verirken neye göre karar veriyorlar.
Kendi dönemlerinden sorumlular mı?
Bilmiyorum ama başkan ve belediye meclis üyeleri kendi dönemlerinden seçim kaybetseler bile sorumlu olsalar nasıl olur?
Sadece seçim kaybetmekle bu yetmiyor. Vatandaşın aklında borçlananın yanında, borçlanma “kar” kalıyor kalmasın.
Kalın sağlıcakla.