Karataş’ta baba ile kızı.
Bir süre bayram tatili için Karataş ilçesindeydim.
Vatandaşı , Kahvede salonda dinledik..
Vatandaş kendine göre anlatıyor, dinliyor ve yorum yapıyor.
**
Hep kötülükleri yazacak değiliz ya..
Hep hüznü yazacak değiliz ya..
Hani bir söz var ya; ümit var olunuz, şu istikbal inkılâbı içinde en yüksek gür seda, İslam’ın sedası olacaktır.
**
Karataş’ta yaşadığım olay ile ümit var oldum;
İsterseniz hikâyeyi yazayım; Karataş’ta bir tesisin yemekhane bölümünde Hacı Ahmet amca ile oturuyorum oradan bir gence yemek getirmesini istedi.
Yemek geldi Amca yemeği yemeğe başladı; yemeğin ortalarında bir genç kız geldi ve elinde yemek baba sana yemek getirdim.
Kızım ben yemek aldım.
O zaman ben bunu geri götüreyim dedi genç kız.
Orada bulunan biri ver amcaya onu da yesin Hacı amca.
Ve genç kızın cevabı ise olmaz bu kul hakkı olur, babam hakkını almış dedi.
İşte bu sözlerden sonra ise bir Müslüman olarak ümit var oldum..
**
Bu olaydan sonra Hacı amca yemeğini yedi, sohbete çayla devam ederken Hacı amca zatı aliniz tebrik ediyorum ne güzel bir evlat yetiştirmişsin dedim.
Amca sana bir olay daha anlatayım dedi. Ve Hacı Emmi anlatmaya başladı;
Kızım sağ olsun İslam’ın emirlerine uygun yaşamaya çalışıyor, paylaşmayı biliyor.
Diyor ve anlatmaya çalışıyor;
Kızım İstanbul’da Üniversitede okuyordu, bir arkadaşım kızımın hesabına burs yatırmıştı, ben bunu biliyordum.
Kızımdan bana birkaç gün sonra bir telefon geldi, baba bana biraz hesabıma para yatırır mısın dedi. Bende kızım senin hesabına Sayım amcan burs yatırdı ya dedim.
Ve kızımın cevabı ise; baba bana burs yattı ama benim bir arkadaşım vardı çok müşkül durumda idi paranın yarısını ona verdim dedi.
Ve Hacı amcanın son sözleri Allah’ım benim ve Ümmeti Muhammed’in çocuklarını İslam’a göre yaşamayı nasip etsin diyor.
**
Evet bende bu sözlerden sonra bu gençlikten ümit varım..
Mevla böyle gençlerimizin sayısını çoğalsın..
Selam ve dua ile..